Dziś po mszy świętej i śniadaniu wyjechałem do Domatowa (3,5godz jazdy). Pogoda wspaniała, słonecznie, na drodze ruch niezbyt wielki. Kilka razy zatrzymywałem się na krótki postój, starannie omijając stacje Orlenu (bojkot!). Na miejsce przyjechałem w porze obiadowej. Zastałem tu Oskara z Joanną, którzy zresztą po południu pojechali do Gdyni. Zastałem Także Huberta z Kasią i dziećmi. Oni Wracają do Krakowa jutro rano. Będę więc kilka dni sam. Oskarowie obiecali, że przyjadą, ale nie sprecyzowali kiedy. Może we wtorek, może w środę lub czwartek. Plany abym zastępował proboszcza w Leśniewie, spełzły na niczym, w Leśniewie szykuje się duża impreza i proboszcz nie może wyjechać. Będę więc tylko jeździł do Leśniewa na wieczorną mszę. Poza tym, wreszcie będę spał do oporu, nie nastawiając budzika. Oczywiście mam pisanie pamiętnika Taty, spacery i nieco zajęć obsługi koło wyżywienia. Poza tym cisza i spokój. Tego myślę mi potrzeba. A za tydzień odjazd, kierunek Warszawa. Najdłuższy w tym roku przelot. Waham się tylko, czy jechać przez Toruń (autostrada), czy przez Elbląg i Ostródę. Odległość podobna, ale ta druga kombinacja ma chyba więcej odcinków jednopasmowych, ja zawsze wolę dwupasmowe szosy.
Refleksja do zapamiętania i wykorzystania na przyszłość. Zawsze biorę za wiele rzeczy. Ubrań wziąłem dwie walizki, i jest tego cztery razy za wiele. Także czytadeł i tp zbyt wiele. Cóż człowiek całe życie się uczy a i tak durakom umirajey.
